گِلیم یکی از انواع صنایع دستی است که از ابریشم، موی بز، پشم گوسفند یا دیگر چهارپایان اهلی بافته و به عنوان زیرانداز یا پوشش از آن استفاده می‌شود. گلیم به شکل سنتی‌اش، معمولا برای پوشاندن زمین، دیوار و یا رواندازی برای حیوانات باربر استفاده می‌شود ولی امروزه به خانه‌های شهری با دکوراسیون مدرن نیز راه پیدا کرده است و حتی از آن برای تهیه‌ی مصنوعات دیگر نیز بهره می‌برند.

این روزها بسیاری از افراد برای تزئین خانه‌هایخود از گلیم استفاده می‌کنند چرا که این نوع از دست‌بافته‌ها، به دلیل داشتن پشم طبیعی گوسفند و رد هنر دستان بانوان روستایی، حس زندگی و نشاط در خود دارند. رنگ‌های استفاده شده در گلیم سنتی، گیاهی هستند. گاهی گلیم‌ها را برای جلوه‌ی بیشتر و کهنه شدن رنگ، با چای و پوست گردو شستشو می‌دهند.

گلیم‌ها در اندازه‌های مختلف و برای مصارف گوناگون ساخته می‌شوند.

گلیم بیش از قالی در کشورمان سابقه و قدمت دارد و در واقع قالی در اثر تکامل گلیم‌بافی طی قرون و اعصار متمادی پدید آمده است.

گلیم‌های هر منطقه دارای خصوصیات ویژه‌ای از نظر طرح و رنگ هستند و با توجه به طرح و رنگ بندی‌های آن از یکدیگر متمایز و شناخته می‌شوند.

مهمترین ویژگی گلیم سنتینقش و بافت دو طرفه آن است یعنی بیننده نمیتواند پشت و روی آن را تشخیص دهد به همین دلیل دو روی این گلیم قابل استفاده است
لازم به ذکر است ک سبکی وزن ، انعطاف پذیری،قابل شست وشو بودن (براثرشست و شوی مکرر براق تر میشود) ،عدم رنگ دهی، و کم حجم بودن این گلیم امتیاز و رتبه ی خاص و ویژه ای ب این کالای ارزشمند نسبت ب سایر صنایع دستی داده است
این صنایع دستی در قالب انواع پادری،زیرتلفنی،رومیزی،سردری،کناره،کیف بافته میشود